ربات كشاورز: با تمام وجود خواستار پیشرفت كشور و قرار گرفتن ایران در راه توسعه است. او كه تجربه مدیریت در دولت های مختلف را داراست، از اینكه كشور به خاطر درگیری های سیاسی و جناحی صدمه ببیند، بسیار متأثر می شود، تا حدی كه می گوید ˮاگر تصمیمات درست را پس از جنگ گرفته بودیم و راه درست را انتخاب می كردیم، آینده متفاوتی پیش رویمان بود. در دوران جنگ، مقاطع خوبی در توسعه صنعتی كشور وجود داشت، اما تصمیم نگرفتیم اقتصاد دانش بنیان مبتنی بر فناوری ملی داشته باشیم. در همان سال ها، جهاددانشگاهی تاكید داشت تا بر تولید دانش ملی خودمان متمركز شویم و بازار را فقط در انتقال فناوری به خارج از كشور واگذار كنیمˮ.
رئیس جهاد دانشگاهی در آستانه چهلمین سالگرد انقلاب اسلامی از آمال و آرزوهای خود برای ایران در حوزه های سیاست، اقتصاد و بخصوص علم و فناوری می گوید؛ از اینكه كشور می توانست شرایط بسیار بهتری نسبت به زمان فعلی داشته باشد و اگر همدلی و وفاق بین مسئولان و مدیران ارشد كشور به وجود آید، با دو برنامه ۵ ساله می توان ایران را در جایگاه واقعی خود قرار داد.
او نقش نهاد جهاد دانشگاهی را “تبدیل علم به فناوری و كاربردی كردن فناوری” می داند و در عین حال اعتراف می كند كه رضایت صد در صدی از دستاوردهای جهاد دانشگاهی ندارد و اعتقاد دارد هنوز بین سیاسیون كشور وفاق ملی بر سر مصالح دانش بنیان وجود ندارد.
یكی از نخستین نگرانی ها پس از انقلاب اسلامی، رفتار عامدانه ای در كشور در خصوص واردات محصولات بود
دكتر سید حمیدرضا طیبی در گفتگو با ایسنا به سابقه تاریخی جهاد دانشگاهی در پیگیری اقتصاد دانش بنیان پرداخت و اظهار داشت: اگر توسعه فرهنگی، توسعه علمی و فناورانه و توسعه آموزشی عوامل اصلی پیشرفت هر كشور باشند، در مقطعی پس از انقلاب اسلامی احساس می شد باید روی این موضوعات، بخصوص توسعه فناورانه كار شود. در آن زمان یكی از نگرانی ها این بود كه در كشورمان به عمد، به گونه ای رفتار می شد كه واردكننده و مصرف كننده محصولات دیگران باشیم.
وی با اشاره به اینكه جهاد دانشگاهی به دنبال تعطیلی دانشگاه ها پس از انقلاب فرهنگی شروع به كار كرده، هدف اصلی این نهاد را الگوسازی برای توان كشور در ۳ زمینه فوق دانست و تاكید كرد: تحقق توسعه فرهنگی، علمی و فناورانه، از راه تبدیل علم به فناوری در دستور كار قرار گرفت؛ كه این “كاربردی كردن فناوری” هم در جهت رسیدن به اقتصاد دانش بنیان و تولید ملی بود.
رئیس جهاد دانشگاهی تصریح كرد: آموزش های مهارتی و برنامه ریزی برای دانشگاه های كارآفرین همچون مواردی بودند كه برای رسیدن به اهداف فوق در جهاد دانشگاهی پیگیری شدند.
طیبی با اشاره به اینكه جهاد دانشگاهی با چنین ایده ای شكل گرفته و الگوسازی های خوبی انجام داده است، برنامه ریزی این نهاد برای آینده را خاطرنشان كرد و خاطرنشان كرد: با این وجود اگر بپرسند آیا كاملاً از دستاوردها راضی هستیم و حمایت لازم صورت گرفته، می گوئیم خیر؛ با وجود كارهای خوبی كه بخصوص در زمینه كاربردی كردن علم صورت گرفته، معتقد هستم به علل مختلف هنوز از ظرفیت های جهاد به خوبی استفاده نشده است.
در یك برنامه مبتنی بر پیشرفت، تكنولوژی جدید نزد خودمان می ماند
ضرورت ثبات در اهداف و برنامه ها طی گردش سیاسی
وی سپس به ذكر چند مثال از چگونگی تدوین برنامه پیشرفت پرداخت و تشریح كرد: كشورهایی كه برای پیشرفت خود برنامه ریزی می كنند و می خواهند اقتصادشان مبتنی بر علم و فن خودشان باشد، تكنولوژی جدید را تا زمانی كه ارزش اقتصادی تولید كند نزد خود نگه می دارند. این در شرایطی است كه آنها فناوری های قدیمی تر را با دیگر كشورها به اشتراك می گذارند، اما تكنولوژی جدید را بعنوان ابزار رقابت به كار می برند.
رئیس جهاد دانشگاهی افزود: اگر صنایع را به كوچك، متوسط و بزرگ تقسیم نماییم، لازم است كه واحدهای بزرگ واحد تحقیق و توسعه داشته باشند و در عوض، خود برای صنایع متوسط و كوچك، نقش واحد تحقیق و توسعه را ایفا كنند. مجموعه هایی همچون “فرانهوفر (Fraunhofer) ” آلمان صنایع بزرگی هستند كه نقش واحد R&D را برای صنایع كوچك تر ایفا می كنند.
دكتر طیبی با اشاره به اینكه هنوز اراده ای برای پیشرفت اقتصاد دانش بنیان، مبتنی بر تولید ملی و علم و فن داخل، شكل نگرفته است، خاطرنشان كرد: هنوز فروش منابع زیرزمینی ما نقش جدی در تأمین منابع دولت دارند و مالیات حاصل از تولید و صادرات كه تأمین كننده بودجه دولتی است، هنوز به حدی نرسیده كه بتواند منابع را تأمین كند.
وی ضمن تاكید بر لزوم تدوین یك برنامه بلندمدت، اظهار نمود: زمانی كه سند چشم انداز كشور را برای افق ۱۴۰۴ را ترسیم می نماییم و از راه ۴ الی ۵ برنامه توسعه عمرانی ۵ ساله می خواهیم به اهدافمان برسیم، باید این را در نظر بگیریم كه در كشور ما یا هر كشور دیگری هر ۵ الی ۶ سال یك مرتبه، گردش سیاسی به وجود می آید كه نباید طی آن گردش سیاسی اهداف و برنامه ها تغییر كند.
رئیس جهاد دانشگاهی با اشاره به اینكه بر سر مصالح ملی پیشرفت، باید وفاق ملی به وجود آید، اظهار نمود: بعنوان مثال اگر مصالح ملی پیشرفت ایجاب می كند تحریم ها برداشته شوند، تمام نهادهای سیاسی باید بر سر این مورد توافق كنند. همینطور اگر باید راه دیگری را رفت، باز باید وفاقی بین سیاسیون به وجود آید و همه از آن تبعیت كنند.
طیبی خاطرنشان كرد: در كشورمان به خاطر سیاست زده شدن غیرضروری و این مورد كه هر نهاد می خواهد حضور خودش را با نفی برنامه دیگری به اثبات برساند، چنین وفاقی وجود ندارد.
بعد از جنگ تصمیم نگرفتیم اقتصاد دانش بنیان مبتنی بر فناوری ملی داشته باشیم
وی ضمن انتقاد از اختلافات سیاسی و جناحی، تشریح كرد: اگر تصمیمات درست را پس از جنگ گرفته بودیم و راه درست را انتخاب می كردیم، مسیر دیگری پیش رویمان بود. در دوران جنگ مقاطع خوبی در توسعه صنعتی كشور وجود داشت، اما تصمیم نگرفتیم اقتصاد دانش بنیان مبتنی بر فناوری ملی داشته باشیم. در همان سال ها جهاد دانشگاهی تاكید می كند كه بر تولید دانش ملی توسط خودمان متمركز شویم و بازار را فقط در انتقال فناوری به خارج از كشور واگذار نماییم.
رئیس جهاد دانشگاهی افزود: در ۲ دوره ریاست جمهوری حرف چنین بود، اما در عمل دیدیم كه برنامه ریزی مشخصی برای این مسئله وجود نداشت و بازار را واگذار نكردیم.
طیبی با اشاره به اینكه حس وابستگی علل و ریشه های فرهنگی دارد، اظهار داشت: از پیش تر تبلیغاتی شده بود در خصوص آنكه جهان سوم نمی تواند متكی بر خود باشد، در حالیكه فرصتی هم به ما داده نشده بود. اوایل انقلاب گرفتار مشكلات زیرساختی شدیم و خیلی از مدیران به خاطر شرایط انقلاب، از روی مصلحت سیاسی انتخاب شدند و مستثنی از طرز فكر “عدم خودباوری” نبودند.
وی در این زمینه افزود: مدیران مؤمن از هر دو جناح مدعی ولایی و اصلاح طلبی در مقام مسئولیت، خودباوری را باور نكرده بودند و تحت تأثیر كارشناسانی قرار می گرفتند كه مدعی بودند نمی توان بر تولید داخل متكی بود.
رئیس جهاد دانشگاهی اضافه كرد: افراط در تولید داخل خوب نیست و رها كردن آن هم خوب نیست؛ ازاین رو بخصوص در شرایط كنونی باید راه متعادل را برگزید. باید در انتقال فناوری بخشی از بازار را به خارجی ها واگذار كرد و در مقابل، نقشه های داخلی سازی فناوری در اختیار تیم دانش بنیانی قرار گیرد كه بتوانند آنها را بر مبنای یك برنامه بلندمدت پیاده سازی كنند.
طیبی با اشاره به اینكه كشورهای پیشرفته حوزه سیاست را از حوزه پیشرفت و اجرا جدا كرده اند، به پیشرفت در كشور كره جنوبی اشاره و تشریح كرد: كشور كُره شورایی درست كرد كه اعضای آن نخبگان كل و اعضای كابینه مرتبط، با مسئولیت نخست وزیر بودند. تمام تصمیمات این شورا برای بخش های قانون گذار لازم الاجرا بود و به عبارتی آنها سیاست گذار و مغز متفكر “توسعه” كُره بودند. همینطور نظارت دقیقی بر تقسیم كار و اجرای تصمیمات صورت گرفت و امروز شاهد می باشیم كه به اهداف خود رسیده اند.
شورای عالی انقلاب فرهنگی بنا بود مغز متفكر سیاست گذاری در توسعه فناورانه باشد
وی با اشاره به اینكه ساختارها را به وجود آورده ایم، اظهار داشت: شورای عالی انقلاب به دستور امام خمینی (ره) بوجود آمد كه كار هوشمندانه ای در حوزه فرهنگی بود و وظایف “علمی و فناورانه” هم از جانب مقام معظم رهبری به آن واگذار شد.
رئیس جهاد دانشگاهی اضافه كرد: قرار بود تمام اركان نظام همچون رئیس جمهور، رئیس قوه قضائیه، رئیس كمیسیون ها و برخی شخصیت های حقیقی و حقوقی در این شورا حضور داشته باشند كه چنین هست، اما كارایی لازم را نداشته و مغز متفكر سیاست گذاری در توسعه علمی و توسعه فناورانه به حساب نمی آید.
طیبی اظهار نمود: در تجربه ای كه در دولت نهم، دهم و همینطور دولت تدبیر و امید داشتم، احساس نكردم شورا مركز توسعه فرهنگی و علمی و فناورانه كشور است. باید تفكیك مسئولیت مشخصی بین مجمع تشخیص مصلحت نظام و شورای عالی انقلاب فرهنگی صورت گیرد و شورای فوق ساختار نظام علم و فناوری كشور را مهندسی مجدد كند.
وی تاكید كرد: حمایت های مالی و قانونی لازم باید از جانب مجلس و نهادهای مالی كشور همچون بانك ها اجرا شود و علم در گردشی روان توسط دانشگاه ها و مراكز تحقیقاتی مشخص تولید شود، در بنگاه ها تبدیل به محصول شود و در چرخه اقتصادی قرار گیرد.
رئیس جهاد دانشگاهی با اشاره به اینكه هم اكنون فرآیند فوق طی نمی گردد، اظهار داشت: این مورد باید به دست سران سه قوه حل شود و یا از راه همكاری دولت و شواری عالی انقلاب فرهنگی برطرف شود؛ در دبیرخانه شورای عالی انقلاب فرهنگی سندهای خوبی تصویب شده كه خیلی از آنها اجرایی نمی گردد.
تقسیم كار خوبی بین وزارت علوم و معاونت علمی ریاست جمهوری صورت نگرفته است
طیبی با اشاره به اینكه هنوز كه هنوز است، تقسیم كار خوبی بین دو نهاد مهم یعنی وزارت علوم، تحقیقات و فناوری و معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری وجود ندارد، خاطرنشان كرد: معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری به درستی به وجود آمد، آن هم از جهت آنكه كار وزارت علوم یا بهداشت مدیریت بر تولید علم است. این در شرایطی است كه تولید و تجاری سازی فناوری كاری فرا وزارتخانه ای بوده و مسئولیت انجام آن باید به دست نهادی فراجناحی می افتا. با این وجود اختیارات زیادی به معاونت علمی داده نشده است.
وی با اشاره به اینكه كارهای جهاد دانشگاهی در حوزه فناوری های فنی مهندسی، بخصوص در دهه دوم و سوم انقلاب، تأثیرگذار بوده است، اظهار داشت: چنین مأموریت هایی باید در زمینه های دقیق واگذار شود و نهادهایی همچون جهاد دانشگاهی از تمام ظرفیت خود برای اجرای آن استفاده كنند كه البته ما هم از تمام این ظرفیت استفاده نكرده ایم.
رئیس جهاد دانشگاهی خاطرنشان كرد: استراتژی بخش هایی كه قسمت عمده اقتصاد ما را می سازند، به هیچ وجه تدوین و تصویب نشده است. همینطور راهبرد توسعه ظرفیت های فیزیك تدوین نشده؛ بعنوان مثال نمی دانیم كه باید چه تعداد فولاد پتروشیمی داشته باشیم، آیا یك مجموعه داروسازی داشته باشیم یا ۱۷۰ مجموعه؟ كه در این موارد باید تدبیر هوشمندانه و آمرانه صورت گیرد. آمرانه به این معناست كه اگر استراتژی تدوین شد، ولی بعضی به خاطر منافع مشخصی از آن تبعیت نكردند، با آنها برخورد جدی صورت گیرد.
ویژگی اصلی مدیریت جهادی “خودباوری” است
شرط محقق شدن مدیریت جهادی تشكیل احزاب قوی است
دكتر طیبی، ذیل تعریف مدیریت جهادی، خصوصیت اصلی مدیریت جهادی را “خودباوری” عنوان نمود و با اشاره به اینكه این خودباوری از “كار علمی كه در عرصه عمل موفق پیاده شده” تولید می شود، تصریح كرد: مدیر جهادی باید “خودباور” و “علم باور” باشد؛ به برنامه ریزی باور داشته باشد و در مقابل شكست ها نااُمید نشود. این مورد باید برای مدیر جهادی مفروض باشد كه هر كاری در هر كجای جهان صورت گیرد به دست ما هم قابل انجام است.
وی با تاكید بر آنكه توكل بر خداوند باید پس از انجام برنامه ریزی ها و سنجش تمام جوانب كار باشد، اظهار نمود: ایثار را باید در خود اشخاص ببینیم و مدیر جهادی باید شرایط خوبی را برای مجموعه خود و مردم به وجود آورد. با این وجود در كشور ما شایسته سالاری وجود نداشته و موارد فوق اجرایی نشده است.
رئیس جهاد دانشگاهی شرط محقق شدن مدیریت جهادی را تشكیل احزاب قوی و هم فراهم شدن امكان بروز و ظهور همه استعدادها دانست و اظهار داشت: این مورد كه همه افراد امكان تحصیل و كسب مهارت را داشته باشند، بخشی از كار است. مسئولیت باید به كسانی سپرده شود كه شرایط رشد را دارا بوده و استعداد خویش را شكوفا كرده اند. احزاب زیادی در كشور وجود دارند كه دارای خصوصیت های فوق نیستند و فقط در روزهای انتخابات مطرح می شوند.
طیبی اظهار داشت: حالا كه در دهه چهارم انقلاب اسلامی چنین شرایطی فراهم نشده و برای عرضه مدل مورد نظر به جامعه جهانی قدری دیر شده است، باید شاخص های خودباوری، كاربلدی و … را تعریف كرده و مدیران مؤمن، انقلابی و خودباور را بر طبق این شاخص ها انتخاب نماییم.
وی اضافه كرد: بعنوان مثال مدیری كه متكی بر خودباوری است و در صنعت ریسك پذیر است و در عین حال با مجموعه هایی تعامل دارد كه پاسخ گوی ریسك او هستند، می تواند نقش مؤثری را در برنامه پیشرفت كشور ایفا كند.
رئیس جهاد دانشگاهی خاطرنشان كرد: شاهد این بودیم كه در یك دولت، مدیر یك وزارت خانه سه دفعه تغییر نمود، در حالیكه ثبات مدیریت همچون نكاتی است كه باید رعایت شود. معتقد هستم زیرساخت ها و نیروی انسانی ما، علیرغم خروج بعضی افراد شایسته از كشور، مناسب می باشد و چنان چه یك برنامه ریزی ۱۰ ساله با اهداف مشخص صورت گیرد و تحریم ها به شكل معقول رفع گردد، به اهداف خود دست می یابیم. البته این امید هم هست كه در صورت فراهم شدن شرایط مناسب، خیلی از افراد به كشور برگردند.
بودجه های جهاد دانشگاهی تناسبی با اجرای پروژه های بزرگ ندارند
۳ تا ۱۱ سال زمان از دست می دهیم
وی در پاسخ به اینكه استفاده از توان و ظرفیت جهاد دانشگاهی چه پیشرفت هایی را در آینده نزدیك نصیب كشور خواهد كرد، اظهار داشت: زمینه های كاری جهاد دانشگاهی متناسب با نیاز كشور بوده و به لحاظ اقتصادی هم پرارزش است كه بر روی آنها كار شود. كار بر روی این زمینه ها در تولید اشتغال و توسعه اقتصادی مؤثر خواهد بود. با این وجود كشور به لحاظ مالی باید در مسیری قرار گیرد كه بتواند پروژه های بزرگ را اجرا نماید. یكی از اشكالات حال حاضر این است كه خیلی از پروژه ها به خاطر شرایط مالی متوقف شده اند.
رئیس جهاد دانشگاهی با اشاره به اینكه مسائل حال حاضر از جنسی نیست كه بزودی حل شود، توضیح داد: اگر حتی مسائلمان با غرب كاملاً حل شود، بدین مفهوم نیست كه درهای كشور به روی واردات باز شود؛ بلكه برداشته شدن تحریم ها باید به این سمت برود كه از منابع داخل به درستی استفاده نماییم. ضمن آنكه بازار آزاد برای خرید قطعات، تجهیزات یا به عبارتی منابع اولیه فناوری ما وجود داشته باشد، نه آنكه با دور زدن تحریم ها زمان و هزینه از دست بدهیم. پس در بحث رفع تحریم چنین نگاهی ضروری می باشد.
طیبی تصریح كرد: هم و غم ما این است كه فناوری هایی را كه تولید كرده ایم، مورد استفاده قرار گیرند. همینطور پیشنهادات مشخصی در مورد اجرای مأموریت ها به دولت داده ایم كه بخشی از آنها با هماهنگی مجلس در برنامه ششم توسعه قرار گرفته است. از طرفی در تلاش هستیم حتی اگر مأموریتی از جانب دولت به ما داده نشد نیز، طبق روال سابق و از راه انعقاد قراردادهای حرفه ای در حوزه های مختلف، به اهداف خود دست یابیم.
وی خاطرنشان كرد: به طریق تجربه دریافتیم كه ۳ تا ۱۱ سال طول می كشد تا بتوانیم فناوری خودمان را به اثبات برسانیم. این از آن جهت است كه بودجه های جهاد دانشگاهی تناسبی با اجرای پروژه های بزرگ ندارد و ما در شرایط فعلی، كار بر روی تكنولوژی جدید را پس از به اثبات رسیدن فناوری قبلی ادامه می دهیم. این در شرایطی است كه دوست داریم نتیجه فناوری در چارچوب قرارداد حرفه ای حداقل یك مرتبه مورد استفاده قرار گیرد، اما با رویه فعلی در حال از دست دادن زمان هستیم.
در حوزه كشاورزی هوشمند و بذرهای هیبریدی اعلام آمادگی كرده ایم
زمینه كار واحدها مشخص است، اما منتظر منابع هستیم
رئیس جهاد دانشگاهی در مورد زمینه های جدید و قابل ورود برای این نهاد، اظهار نمود: سال هاست در حوزه كشاورزی هوشمند و بذرهای هیبریدی اعلام آمادگی كرده ایم كه البته نیاز به منابع مالی دارد، اما با منابع مالی محدود خود آغاز به كار كردیم و لاین خیار سال آینده به نتیجه می رسد.
طیبی اضافه كرد: این خیار هم عطر و طعم بومی و هم مزایای خیاری كه خارجی ها به آن دست یافته اند را داراست. همینطور پرورش بچه ماهی هایی كه وارد می نماییم، از حوزه های مورد علاقه ماست.
وی افزود: فناوری “پرورش ماهی در قفس” هم یكی از ۱۰ فناوری بود كه امسال به بهره برداری رسید؛ دانش این فناوری را در اختیار داریم و فقط ساخت قفس است كه باید پیگیری شود. همینطور باید به دانش فنی پرورش مرغ هایی دست پیدا نماییم كه خط تولید آنها به بهره برداری برسد كه در این زمینه هم كارهای تحقیقاتی آنرا در دستور كار قرار داده ایم.
رئیس جهاد دانشگاهی اظهار نمود: در حوزه های نفت، گاز و پتروشیمی هم زمینه های خوبی در دستور كار قرار گرفته كه مورد نیاز كشور است. بعنوان مثال در حوزه نفت، ارتقای بهره وری تأسیسات سطح الأرضی موجود در دستور كار قرار گرفته است. نفتی كه از اعماق زمین به دست می آید، باید برای رفتن به پالایشگاه یا صادرات آماده سازی شده و عناصر آن همچون آب یا آب نمك گرفته شود كه دانش انجام آن در سطح پایلوت به دست آمده است. ازاین رو می توان گفت تقریباً برای همه واحدهای مختلف، زمینه كار را مشخص كردیم و باید منتظر منابع باشیم.
طیبی در این زمینه اضافه كرد: با سازمان های دارای امكانات همچون ستاد اجرایی فرمان (ره)، بنیاد مستضعفان انقلاب اسلامی، سازمان آستان قدس رضوی، سازمان اوقاف و … برای انجام كار مشترك مذاكراتی انجام داده ایم تا بهره وری امكانات آنها را بالا ببریم.
وی خاطرنشان كرد: با عنایت به كمبود آب، یكی از زمینه های كاری خوب كشاورزی هوشمند، كشاورزی گلخانه ای و مزرعه های مدرن كشاورزی بهره وری بالا است كه خروجی پِرت ندارد.
رئیس جهاد دانشگاهی افزود: در حوزه حمل و نقل ریلی بحث این را داریم كه در حوزه رانش كار كرده و محصول نهایی را وارد بازار ایران كنیم؛ كه البته كار سختی است و تلاش داریم آنرا انجام دهیم.
جهاد دانشگاهی می تواند مكمل دانشگاه ها در تولید علم به فناوری باشد
طیبی در ارتباط با كم رنگ شدن ارتباط جهاد دانشگاهی با دانشگاه ها توضیح داد: با عنایت به آنكه وظیفه اصلی دانشگاه، تولید علم و نسل ۳، ۴ و ۵ فناوری در مدل آزمایشگاهی هست، این نهاد می تواند روی بخشی از تكنولوژی برای نسل آینده كار كند. این در شرایطی است كه مجموعه ای مثل جهاد كه نگاه حرفه ای به فناوری دارد، می تواند علم را به فناوری تبدیل كند یا مدل آزمایشگاهی علم را به مدل كاربردی تبدیل كند. در واقع ما می توانیم مكمل دانشگاه ها در تولید علم به فناوری باشیم.
وی با اشاره به اینكه جهاد دانشگاهی به صورت اتوماتیك در كارهای منجر به توسعه فناوری سریع تر از دانشگاه ها عمل كرده است، اضافه كرد: مسائل سیاسی كه در كشور به وجود آمد، سبب شد جهاد دانشگاهی در مقاطعی از دانشگاه بیرون برود؛ ازاین رو برخورد با جهاد دانشگاهی در مقاطعی نشأت گرفته از یك نگاه سیاسی بوده و فاصله گرفتن جهاد دانشگاهی از دانشگاه دلیل منطقی و علمی نداشته است.
رئیس جهاد دانشگاهی افزود: شرایط مورد انتظار باید به دنبال برنامه ریزی اصلی تولید شود كه بر اساس آن دانشگاه توسعه دهنده فناوری باشد و جهاد دانشگاهی در راه كاربردی سازی فناوری گام بردارد. البته بخشی از این مورد هم در گروی آن است كه یك صنعت رقابتی تولید شود. چنین صنعتی به صورت مداوم برای نو كردن فناوری خود به سراغ جهاد دانشگاهی خواهد آمد.
طیبی تصریح كرد: در برنامه ریزی اصلی و بلندمدتی كه از آن صحبت می نماییم، حلقه ها باید به نحوی چیده شوند كه بستر فوق فراهم شود؛ به عبارتی اقتصاد ما مبتنی بر تولید ملی باشد و تولید ملی هم برای بالا بردن بهره وری خود در بازار، دائماً نیاز به فناوری داشته باشد. البته همه این ها در گروی آن خواهد بود كه اشتراكات بین سیاسیون كشورمان بر سر مصالح دانش بنیان به ۹۰ درصد رسیده و اختلافات بین آنها تنها ۱۰ درصد باشد.
وی در انتها گفت و گوی خود با ایسنا اظهار نمود: آمریكا بعنوان مخالف اصلی جمهوری اسلامی اگر ببیند خروجش از برجام منجر به اختلاف بیشتر بین سیاسیون ما خواهد شد، یقیناً این كار را خواهد نمود و شاهد بودیم چنین اتفاقی هم افتاد؛ ازاین رو حتی اگر تحریم جزو مصالح پیشرفت دانش بنیان كشور است، باید توافق نماییم كه با تلاش خودمان به پیشرفت برسیم. البته معتقد به این نیستم كه می توانیم در شرایط تحریم به اهداف پیشرفت دانش بنیان خود برسیم، بلكه باید در شرایط غیرتحریم مدیریت هوشمندانه داشته باشیم.
مرورگر شما از ویدئو پشتیبانی نمی كند.
فایل آنرا از اینجا دانلود كنید: video/mp4