ربات كشاورز: محققان كشور نوعی از براكت ها را با استفاده از نانو ذرات ساختند تا شاهد بهبود و تقویت این محصول باشیم.
به گزارش ربات كشاورز به نقل از معاونت علمی و فناوری ریاست جمهوری، محققان دانشگاه مالك اشتر با پشتیبانی صندوق پشتیبانی از پژوهشگران و فناوران معاونت علمی طرحی پژوهشی را مورد بررسی قرار دادند كه در آن برای بهبود شكنندگی براكت های سرامیكی از تقویت كننده نانوذرات سیلیكون نیترید استفاده كردند.
نیروی ارتودنسی به دندان توسط براكت ها انتقال می یابد. براكت ها شكل، كاربرد و انواع مختلفی دارند. اما اگر از نظر جنس بخواهیم آنها را تقسیم بندی نماییم، براكت ها به دو نوع كلی (فلزی و هم رنگ دندان) تقسیم می شوند.
براكت های هم رنگ دندان خود به سه نوع براكت های پلاستیكی، كامپوزیتی و سرامیكی تقسیم می شوند. براكت های سرامیكی گران تر بوده و هزینه بیشتری دارد اما مزیت این براكت ها این است كه چون رنگ دندان هستند كمتر دیده می شوند. براكت های رنگ دندان برای زیبایی كاربرد بیشتری دارند.
از سویی براكت های پلاستیكی و كامپوزیتی بر پایه پلاستیك به راحتی تغییر شكل می دهند اما استواری كمی دارند. همین طور این براكت ها پس از مدتی تغییر رنگ می دهند در حالیكه براكت های سرامیكی رنگ نمی گیرند. اما عیبی كه براكت های سرامیكی نسبت به دو نوع دیگر دارد، هزینه بالای آنها است.
از سوی دیگر چون سرامیك حالت شكنندگی دارد، نمی تواند برخی نیروها را تحمل كند و خرد می شود. اما وقتی نیروی زیادی به براكت های كامپوزیتی و پلاستیكی وارد می شود تغییر شكل می دهند و خرد نمی شوند. عیب دیگر در حركات و جابه جایی است. در نقاط بسیار ریز بحث اصطكاك مطرح می شود.
اصطكاك براكت ها از جنس سیم ها (فولاد زنگ نزن/Ti) یا سرامیك ها (آلومینا، زیركونیا و یا آلومینات منیزیوم) هم نسبت به حالت های دیگر بیشتر است. برای كاهش این اصطكاك، در شیارهای موجود در براكت لایه فلزی عبور داده می شود كه از این اصطكاك جلوگیری شود ولی برای رفع خاصیت شكنندگی براكت های سرامیكی هنوز اقدامی انجام نشده است.
بنابراین محققان دانشگاه مالك اشتر پروژه «ساخت براكت های اورتودنسی بر پایه نانوكامپوزیت های اسپینلی» را برای بهبود شكنندگی براكت های سرامیكی اجرا و در آن از تقویت كننده نانوذرات سیلیكون نیترید استفاده كردند.
همچنین هدف از انجام این طرح ساخت براكت های اورتودنسی بر پایه نانوكامپوزیت های اسپینل -Si3N4 برای بهبود چقرمگی و مقاومت به ضربه است.
نتایج این طرح در پزشكی و كاربردهای اورتودنسی مورد استفاده است. همچنین، می تواند نتایج خروجی آن برای سطوح مقاوم در مقابل خراش در قطعات از فیبرهای نوری، مواد میزبان لیزر، محصور سازی برای لامپ قوس فشار بالا، لوله های جاذب خورشیدی، عینك های دید در شب، حسگرهای دمای مادون قرمز و جایگزینی برای كوارتز و یاقوت كبود در نیمه هادی ها استفاده گردد.