ربات كشاورز: ایسنا/بوشهر ذرات پلاستیكی ریز حاضر در طبیعت حتی بوسیله آب شرب نیز وارد بدن جانداران شده و آنها را با خطرات بزرگ و جبران ناپذیری مواجه می كنند. تجمع این مواد در گوشه و كنار طبیعت نشان از بی توجهی به خطرات ناشی از آن برای انسان و سایر موجودات زنده است…
پلاستیك به شكل ها و رنگ های مختلف به جزئی جدایی ناپذیر از زندگی بشر تبدیل گشته است. ظروف یكبار مصرف و پاكت های پلاستیكی به شكل باورنكردنی به قسمتی از زندگی شهری تبدیل گشته اند. بطری نوشیدنی های مختلف كه به سرعت سر از خیابان و كوچه یا در بهترین حالت سطل های زباله در می آورند هم از جنس پلاستیك هستند. با عنایت به كاربردهای متنوع پلاستیك، آمارها حاكی از تولید ۳۵۰ میلیون تن پلاستیك در سال ۱۳۹۶ در سراسر جهان هستند.
كارشناس و پژوهشگر جهاددانشگاهی بوشهر در گفت و گو با ایسنا با اشاره به خطرات بزرگ معضل ریزپلاستیك ها عنوان كرد: این ماده پرمصرف كه به اشكال مختلف در زندگی امروز جای خودرا باز كرده است، به گروهی از پلیمرهای مصنوعی ارزان قیمت، سبك، محكم، دارای ماندگاری زیاد و عایق گرما و الكتریسیته گفته می شود. منشا خیلی از آنها مواد نفتی است، هرچند انواعی دیگر از پلاستیك ها از مواد دیگری همچون محصولات گیاهی (سلولز و نشاسته) ساخته می شوند.
«ریزپلاستیك ها»؛ كوچك با خطراتی بزرگ
دكتر احمدرضا كهن اظهار نمود: بخش عمده پلاستیك مصرفی در جهان برای بسته بندی به كار برده می شود. ساختمان سازی و صنایع دیگر همچون خودروسازی از دیگر مصرف كنندگان عمده پلاستیك هستند. از مزایای پلاستیك، قابلیت بازیافت آن است. متاسفانه به دلیلهای فرهنگی و دانش ناكافی در مورد مسائل محیط زیستی و مهمتر از آن عدم صرفه اقتصادی در بسیاری موارد، بازیافت پلاستیك به شكلی كه باید صورت نمی گیرد.
وی ادامه می دهد: تجمع مواد پلاستیكی خصوصاً ظروف یكبار مصرف، بطری ها و پاكت های پلاستیكی در گوشه و كنار طبیعت نشان از بی توجهی یا كم توجهی به خطرات ناشی از این مواد برای انسان و سایر موجودات زنده است. مواد پلاستیكی قابلیت تجزیه توسط موجودات زنده همچون میكروب ها را ندارد و یا سرعت تجزیه آنها بسیار پایین است و به همین علت برای سالیان طولانی در طبیعت باقی می مانند. با این وجود عوامل فیزیكی مثل نور خورشید موجب خرد شدن مواد پلاستیكی به ذرات ریزتر و ریزتر می شود. زمانی كه قطر این ذرات به كمتر از ۵ میلیمتر برسد به آنها میكروپلاستیك یا ریزپلاستیك گفته می شود. در ظاهر پلاستیك از محیط حذف گردیده است ولی در واقع آنها به نقطه ای رسیده اند كه می توانند سلامت انسان را به خطر بیندازند.
زباله های پلاستیكی و مرگ جانوران
این پژوهشگر اشاره كرد: ذرات پلاستیكی می توانند بوسیله آب شرب به بدن انسان وارد شوند. علاوه بر این، تجمع مواد پلاستیكی در بدن جانوران موجب انتقال آنها بوسیله زنجیره غذایی به انسان شده كه می تواند سلامت انسان را تهدید كند. این ذرات به سبب خواص شیمیایی خود مواد سمی و خطرناكی مثل آلاینده های آلی را نیز از محیط جمع كرده و با خود به زنجیره غذایی وارد می كنند.
كهن اشاره كرد: مواد پلاستیكی خیلی از خاصیت های خودرا مدیون مواد افزودنی هستند كه به آنها اضافه شده است. به سبب نبود اتصال محكم بین پلاستیك و این مواد افزودنی، این مواد كه گاهی بسیار خطرناك هستند به راحتی از پلاستیك به محیط نشت می كنند. اگر مواد افزودنی خطرناك در ساختار ظرف پلاستیكی حاوی مواد خوراكی بر اثر گرما آزاد شوند، بوسیله مصرف ماده غذایی وارد بدن خواهند شد. ذرات پلاستیكی در دستگاه گوارش، یا مواد سمی كه با خود به بدن انسان وارد می كنند، خطرات استفاده بی رویه از این محصولات را یادآور می شوند.
كارشناس پژوهش جهاددانشگاهی استان بوشهر عنوان كرد: تمامی معضلاتی كه پلاستیك برای انسان می تواند ایجاد كند، سلامت سایر جانوران را نیز تهدید می كند. علاوه بر این، پلاستیك ها به شكل ماكروپلاستیك ها یا پلاستیك های درشت نیز برای جانوران خطرآفرین هستند. در بسیاری مناطق با جانوران خشكی زی یا آبزی روبرو می شویم كه در بین زباله های پلاستیكی مثل توری ها و طناب های پلاستیكی به دام افتاده اند. در بسیاری موارد این اتفاق موجب مرگ آن جانور می شود. بلعیده شدن مواد پلاستیكی توسط جانوران كه با مسدود كردن دستگاه گوارش مرگ جانور را به دنبال دارد، دیگر معضل پلاستیك برای جانداران است.
زشت ترین یادگاری برای نسل های بعد…
وی تصریح كرد: راهكار كاهش خطرات پلاستیك برای محیط زیست و انسان، كاهش مصرف محصولات پلاستكی و جایگزینی آنها با محصولات دیگر است. در بسیاری موارد نیز می توان از یك محصول پلاستیكی چندین بار بهره برد و میزان ورود این مواد را به طبیعت كم كرد. بازیافت صحیح و تفكیك زباله ها از مبدا راهكار دیگری در مقابل معضلات پلاستیك برای محیط زیست است.
این محقق افزود: روش دیگری كه با افزایش آگاهی مردم بیشتر مورد توجه قرار گرفته است، استفاده از پلاستیك های با منشا گیاهی است كه در طبیعت به سرعت تجزیه می شوند. خیلی از مواد پلاستیكی كه در طبیعت رها می شوند تا سالیان سال باقی می مانند و این از زشت ترین یادگاری های ما برای نسل های بعدی است كه باید مشكلاتی كه نسل قبل برای آنها به وجود آورده است را برطرف كنند.
به گزارش ربات كشاورز به نقل از ایسنا، ریز پلاستیك ها در همه جا حضور دارند، ذراتی كه عموما به سبب تجزیه آلودگی های پلاستیكی ایجاد می شوند. با وجود آنكه معین نمی باشد پلاستیك تجزیه شونده چه بلایی بر سر بدن انسان می آورد اما مشخص است كه این ذرات مواد سمی زیادی را در بدن آزاد كرده و یا می توانند موجب واكنش منفی سیستم ایمنی بدن شوند.
بسیاری از مواد افزودنی شیمیایی كه به محصولات پلاستیكی اضافه می شوند، اثرات منفی بر محیط زیست و سلامت انسان خواهند داشت. قسمتی از این اثرات شامل مسمومیت با موادی مانند سرب، كادمیوم و جیوه، سرطان زایی، اختلال در غدد درون ریز است كه می تواند منجر به سرطان، نقص های مادرزادی، اختلال در سیستم ایمنی و مشكلات رشد در كودكان شود.
منبع: ربات كشاورز