به گزارش ربات کشاورز عضو هیات علمی دانشگاه علم و فرهنگ اظهار داشت: باآنکه وجود جاذبه های مذهبی شرط لازم توسعه قطب های گردشگری مذهبی است، اما کافی نبوده و تا زمانی که زیرساخت های مساعد و مطلوب برای میزبانی توریست فراهم نباشد، جاذبه ها، هر چه قدر هم منحصربه فرد، توانایی عرض اندام ندارند.
به گزارش ربات کشاورز به نقل از ایسنا، دکتر محمدحسین ایمانی خوشخو در سومین روز نهمین کنفرانس الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت که به صورت برخط برگزار شد، سازوکارهای دستیابی و تحقق سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت با محوریت قطبهای گردشگری مذهبی را شرح داد.
وی اظهار داشت: باآنکه از گردشگری عمدتاً بعنوان موتور محرک اقتصاد یاد می شود، اما اهمیت وجه فرهنگی این صنعت باعث اشاره مستقیم به گسترش قطب های گردشگری با محوریت مناطق و مراکز هویت ساز در یک بند مجزای سند الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت شده است.
عضو هیات علمی دانشگاه علم و فرهنگ تصریح کرد: از آنجایی که قطبی سازی گردشگری مناطق هویت ساز منجر به تمرکز امکانات و به تبع آن، هزینه کرد توریست در نقاطی خاص می شود، در عین گسترش قطب های گردشگری، توزیع و پراکندگی متوازن قطب های مزبور نباید از نظر دور بماند. همینطور باید تصریح کرد که ایجاد زیرساخت های پیشرفته در جهت فعال کردن قابلیت های سرزمینی، به شکلی یکی از پیش شرط های اولیه تحقق بند ۳۴ است. در واقع، باآنکه وجود جاذبه های مذهبی شرط لازم توسعه قطب های گردشگری مذهبی است، اما کافی نبوده و تا زمانی که زیرساخت های مساعد و مطلوب برای میزبانی توریست فراهم نباشد، جاذبه ها، هر چه قدر هم منحصربه فرد، توانایی عرض اندام ندارند.
عضو هیات علمی دانشگاه علم و فرهنگ افزود: نکته دیگری که نباید مغفول بماند، انعکاس ماهیت الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت در تدوین قوانین و انجام فعالیتهای لازم در راه تحقق این بند است. به عبارتی، از آنجایی که در اسلامی بودن به آرمان ها نظر داریم و در ایرانی بودن به واقعیت ها؛ در گسترش قطب های گردشگری مذهبی، همواره تقید به اصول قرآنی و اسلامی (آرمان ها) و بهره گیری شایسته از ظرف این توسعه (واقعیت) و تناسب ظرف (قابلیت ها و پتانسیل های گردشگری کشور) و مظروف (ارزش ها و آرمان های اسلامی-انقلابی) ضروریست.
وی ادامه داد: در حقیقت، نقشه راه تحقق این بند بایستی برخاسته از اندیشه، فلسفه و مبانی نظری اسلامی بوده و با تاریخ، جغرافیا و فرهنگ ایرانی سازگار باشد. به صورت کلی گام اول ارزیابی وضع موجود و تبیین وضعیت مطلوب از دیدگاه دین اسلام است که بعد اسلامی الگو را منعکس می کند. گام بعد عرضه راهبردهای حرکت از وضع موجود به وضعیت مطلوب و به عبارتی، تدوین راهبرد تغییر است؛ در این راستا، توجه به وضعیت بومی و آنچه در محدوده جغرافیایی، سیاسی، فرهنگی، تاریخی و زیست محیطی ایران وجود دارد، در فرایند تدوین استراتژی تغییر ضروری می نماید که در واقع بازتاب ایرانی بودن الگو است.
ایمانی خوشخو اظهار نمود: در پژوهش ها و مطالعاتی که تابحال در حوزه های توسعه ای گردشگری جمهوری اسلامی ایران انجام شده است، به هیچ عنوان به نقش و جایگاه بازیگران مختلف در تحقق الگوی اسلامی ایرانی پیشرفت پرداخته نشده است؛ در حالیکه شناسایی صحیح پتانسیل های بازیگران مختلف در عرصه گردشگری، بعنوان اولین گام، نقش بسزایی در توسعه پایدار این صنعت ایفا می کند. در جمهوری اسلامی ایران الگوی یکپارچه و مدونی برای شناسایی جایگاه بالقوه ذینفعان و ذینقشان مختلف در توسعه صنایع خدماتی نظیر گردشگری وجود ندارد و پژوهش حاضر مقدمات توسعه چنین الگویی را بر اساس مدل اولیه عرضه و تقاضای گردشگری فراهم می آورد.
عضو هیات علمی دانشگاه علم و فرهنگ متذکر شد: با وجود اهمیت روز افزون گردشگری و پتانسیل های سرشار آن در جمهوری اسلامی ایران، صنعت توریسم کشورمان هنوز جایگاه مسلم خویش را در بین رقبای منطقه ای نیافته و به علت مواجهه با موانع و مشکلات زیرساختی و ساختاری-اداری، اقدامات توسعه ای آن تابحال با جدیت دنبال نشده است و بر خط مشی های اتخاذی در جهت رشد و توسعه این صنعت جامه عمل پوشانده نمی شود؛ ازاین رو پژوهش حاضر با روشن کردن نقش بالقوه ای بازیگران در سطوح مختلف تلاش در مرتفع ساختن این موانع و فراهم کردن بسترهای توسعه گردشگری در کشور کرده و می تواند مرجع مناسبی در جهت هدایت و پیشبرد فعالیتهای اجتماعی-فرهنگی و اقتصادی در عرصه گردشگری باشد.
وی خاطرنشان کرد: ایران به جهت پیشینه فرهنگی و مذهبی یکی از مقاصد مهم گردشگری مذهبی بخصوص در منطقه به حساب می آید و این امر نیازمند رویکرد توسعه ای در نگاه کلان است. به موازات فرهنگ سازی گردشگری، از آنجایی که توسعه گردشگری مذهبی بیشتر از هر چیز متأثر از نهاد سیاست بوده و جایگاه آن در اسنادبالادستی حاکی از میزان تصدیق اهمیت آن از جانب حاکمیت و جدی گرفتن آن نزد برنامه ریزان و مقامات مسئول است، راهبردهای گسترش قطب های گردشگری مذهبی در مناطق هویت ساز ابتدا باید در اسناد و قوانین توسعه ای کشور نمود یابد. در این خصوص، برنامه های پنج ساله توسعه که مهم ترین اسناد بالادستی کشور قلمداد می شوند، متأسفانه نگاهی جزءگرایانه و تقلیل گرایانه به توسعه گردشگری داشته و خیلی از ظرفیت های طبیعی، میراثی و انسانی کشور در حوزه گردشگری را نادیده گرفته اند.
ایمانی خوشخو گردشگری مذهبی کشورمان را یاد شده قرار داد و اضافه کرد: با عنایت به پتانسیل بالای ایران در حوزه گردشگری مذهبی، می تواند یکی از مقاصد گردشگری در این عرصه قرار بگیرد، نکات کلی برای توجه هر چه بیشتر به گردشگری مذهبی ایران و انجام اقدامات لازم جهت توسعه آن عرضه شده است. شکل گیری سازمان و نهاد مستقل اجرایی، تحقیقاتی و تخصصی گردشگری مذهبی، تصحیح رویکردهای برنامه ریزی توسعه گردشگری، به کارگیری شیوه های تخصصی اقتصادی در تحلیل و بررسی اقتصاد گردشگری مذهبی، توسعه و پیشرفت در زمینه مطالعات گردشگری مذهبی در دانشگاه ها، مؤسسات آموزشی و مراکز تحقیقاتی، انجام اقدامات و فعالیتهای تخصصی در حوزه مطالعات بخش تقاضای گردشگری مذهبی، انجام اقدامات و فعالیتهای تخصصی در حوزه مطالعات بخش عرضه گردشگری مذهبی، آموزش در دو بخش تقاضا و عرضه گردشگری مذهبی (گردشگر و جامعه محلی)، انجام فعالیتهای بازاریابی و تبلیغات گردشگری مذهبی ایران در سطح جهانی، فراهم کردن تجهیزات و امکانات لازم گردشگران در مکان های مذهبی و شناسایی و بررسی انگیزه های گردشگران مذهبی.