ربات کشاورز: اصفهان یک عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان بر این باور است که سوالات و درخواست ها این است که چرا سازمان محیط زیست، موضوع تامین حقابه محیط زیستی رودخانه ها و تالاب ها را پیگیری نمی کند؟
حمیدرضا صفوی، شامگاه پنجشنبه ۱۱ بهمن در مراسم بزرگداشت روز جهانی تالاب ها که در اتاق تجاری اصفهان و با حضور رییس سازمان حفاظت محیط زیست برگزار گردید، اظهار داشت: آیا مشکل زاینده رود به سبب کمبود داده و اطلاعات است؟ آیا ابهامی در میزان منابع و مصارف آب وجود دارد؟ آیا مردم به مسئولیت های اجتماعی خود نسبت به منابع آب آشنا نیستند؟ آیا دولت و دستگاه های اجرائی به بحران های زیست محیطی، اقتصادی و اجتماعی ناشی از کمبود آب آشنا نیستند؟ آیا قانون گذار، دستگاه های امنیتی و قضایی نسبت به وضعیت زاینده رود ناآگاه هستند؟ واقعیت این است که نه! حداقل ۵۰ طرح پژوهشی، ۲۱ طرح مشاوره ای(۱۵ طرح داخلی)، ۱۱۰۰ مقاله علمی و ۹۰۰ پروژه دراین خصوص انجام شده و این گواه بر نفی همه سوالات است. پس چرا مشکلات روز به روز بیشتر می شود و حل نشده باقی می ماند!؟
وی اضافه کرد: هیدروسیستم زاینده رود، سیستمی پیچیده از انواع منابع و مصارف آب است. از این میان می توان به آب های سطحی و زیرزمینی برای مصارف صنعتی، شغلی و محیط زیستی اشاره نمود. این سیستم نیاز به مدل سازی دقیق دارد. این کار انجام شده و بروزرسانی های مختلفی در پیش دارد.
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان ضمن اشاره به پیچیده تر شدن موضوع زاینده رود در جریان تصمیم گیری ها بیان کرد: مسائل منابع و مصارف، اکولوژی منطقه، کشاورزی، خدمات صنعتی و شهری و تصمیم گیری های مرتبط، بسیار پیچیده هستند. تصمیم گیری هایی در بالا و پایین دست و همین طور در دولت به انجام می رسد که این سیستم را پیچیده تر می کند.
صفوی اشاره کرد: تونل های اول، دوم، سوم و طرح های انتقال آب مانند انتقال از دریای عمان نمی توانند به تنهایی مشکل را حل کنند. منابع آب زیرزمینی محدود و ضعیف هستند. ما با چاه های مجاز و بدون مجوز و برداشت های بی رویه مواجه هستیم. میانگین طولانی مدت ۲۵ ساله نشان میدهد که ما بطور متوسط سالانه ۴۱۰ میلیون متر مکعب از منابع آب زیرزمینی بیشتر بهره برده ایم. نتیجه این است که ما ۱۳ میلیارد و ۷۰۰ مترمکعب کمبود آب زیرزمینی داریم. مطالعات نشان می دهند که این کمبود آب موجب فرونشست زمین، از دست دادن کیفیت خاک و مشکلات دیگر شده است. راهکار چیست؟ آیا باید مرثیه سرایی نماییم یا بدنبال راهکار باشیم؟
وی بیان کرد: در گذشته حقابه محیط زیستی به اشتباه اختصاص داده شد و منابع آب برای توسعه کشاورزی و ویلاسازی استفاده شد. انتقال آب به خارج از حوزه نیز مشکلات را تشدید کرد و امروز ما نیاز به بازبینی و اصلاح داریم. توزیع نامناسب منابع آب و جمعیت در مناطق مختلف نیز مشکل ساز است.
عضو هیات علمی دانشگاه صنعتی اصفهان اضافه کرد: در استان هایی که سرشاخه های زاینده رود قرار دارند، سرانه آب بسیار بالاست. اما در استان اصفهان، سرانه آب خیلی پائین است. سوالات و درخواست ها این است که چرا سازمان محیط زیست، موضوع تامین حقابه محیط زیستی رودخانه و تالاب ها را پیگیری نمی کند؟ نقش سازمان های مردم نهاد چیست و مردم چه کاری می توانند انجام دهند؟ نقش حاکمیت و دولت دراین خصوص چیست؟
صفوی اضافه کرد: گروههای مردم نهاد، مراکز علمی و دانشگاهی آماده هستند تا زمینه های مطالبه اجتماعی و علمی را فراهم آورند، اما تصمیم گیری و اقدام باید توسط حاکمیت صورت گیرد. امیدوار هستم که با کوشش های ریاست محترم محیط زیست وضعیت بهبود پیدا کند.