محققان با استفاده از خون، ادرار و اشک فضانوردان ماده ای ابداع نموده اند که خاک ماه و مریخ را بهم می چسباند و ۳۰۰ درصد قدرتمندتر از بتن عادی است.
به گزارش ربات کشاورز به نقل از دیلی میل، ترکیب یک پروتئین خون انسان با ادرار، عرق و اشک به تولید یک ماده چسب مانند منجر می شود که بتن در ماه و مریخ را تشکیل می دهد. این ماده «آستروسرت» (Astroceret) نام گرفته است. محققان دانشگاه منچستر با انجام تحقیقاتی برای مرتفع ساختن چالش ها و هزینه های ارسال مواد ساخت و ساز به فضا، این نوآوری را ابداع نموده اند. این محققان پیشنهاد کردند از یک پروتئین معمول در پلاسمای خون انسان به نام آلبومین سرم انسانی بعنوان پیوند دهنده خاک کهکشانی استفاده گردد. اما تحقیقات بعدی نشان داد با اضافه کردن ادرار، عرق و اشک قدرت بتن مذکور به میزان قابل توجهی افزایش می یابد. این ماده چسب مانند ذرات خاک ماه و مریخ را کنار هم نگه می دارد و ماده ای بتن مانند تولید می کند که به قول محققان ۳۰۰ درصد قدرتمندتر از بتن عادی است. به اعتقاد محققان طی یک مأموریت ۲ ساله مریخ و با کمک ۶ فضانورد میتوان بیشتر از ۱۱۰۰ پوند بتن قدرتمند آستروسرت تولید کرد. ۲۰۰ پوند از این بتن برای ساخت یک مترمربع از خانه ای یک طبقه کافی است. اگر این ماده برای ساخت آجرهای رگولیتی (خاک ماه) استفاده شود، هر فضانورد می تواند بتن کیهانی کافی برای ساخت اقامتگاهی برای پشتیبانی از سکونت یک فضانورد دیگر تولید نماید. بدین سان تعداد اقامتگاه های موجود در هر مأموریت متوالی ۲ برابر می شود. پژوهش این گروه از محققان در نشریه Materials Today Bio انتشار یافته است. محققان در بخش از تحقیق نوشته اند: محاسبات ما نشان داده است هر فضانورد طی یک مأموریت به مریخ می تواند به اندازه کافی فضای اقامتگاهی اضافی برای سکونت یک فضانورد دیگر بسازد و بدین سان امکان گسترش مداوم شهرک سازی در مریخ ادامه می یابد.
منبع: ربات کشاورز