ربات شناگر به درمان سرطان کمک می کند

ربات کشاورز: پژوهشگران چینی نوعی ربات کوچک شناگر ابداع نموده اند که می تواند انقلابی در درمان سرطان بوجود آورد. این میکرو ربات با الهام از خرس آبی تولید شده است.
به گزارش ربات کشاورز به نقل از ساوث چاینا مورنینگ پست، طراحی این میکرو ربات که دقیقا داروها را به نقطه خاصی از بدن می برد با الهام از ساختار سلول های انسانی و همین طور خرس آبی (Tardigrada) انجام شده که جان سخت ترین موجود روی کره زمین است. ایده ربات های کوچک از مدت ها قبل در ذهن بشر و البته نقل محافل علمی بوده است. اما چالش های مختلفی همچون زیست سازگاری، زیست تجزیه پذیری و ناوبری آسان پیش روی توسعه این فناوری است. حالا پروفسور «وو ژیگوانگ» یکی از کارشناسان فناوری زیستی و «ژائو جی» کارشناس رباتیک از انستیتو فناوری هاربین در تحقیقی جدید یک راهکار برای این چالش ها یافته اند. لی تیانلانگ یکی از مولفان پژوهش می گوید: پروژه ما تلفیقی از فناوری پزشکی از بیولوژی و مهندسی مکانیک تا رباتیک است. ربات مذکور مانند یک زیردریایی کوچک است. پوسته آن شامل ۳ لایه است، یک لایه مغناطیسی داخلی که برق تولید می کند، لایه ژلی میانی که ارتباط برقرار می کند و لایه غشای خارجی که شبیه سلول انسانی است و علاوه بر زیست سازگار بودن، میزان اصطکاک را کم می کند. ساختار پنجه دار ربات نیز با الهام از خرس آبی میکروسکوپی طراحی شده است. لی در این زمینه می گوید: یکی از چالش های مهم برای ساخت میکرو ربات ها، حرکت برخلاف جریان خون در رگ ها بود. اندازه میکرو ربات ها از ۸تا۲۰ میکرومتر است و سرعت جریان خون نیز به ۲ سانتیمتر برثانیه می رسد. مسافتی که خون در یک ثانیه حرکت می کند احتمالاً هزار بار بیش از طول ربات است. ایشان سپس می افزاید: ربات مذکور در حالت عملیاتی، ازراه دور به وسیله یک میدان مغناطیسی چرخنده خارجی کنترل می شود. در نتیجه ربات در رگ های خونی با حالتی دوار مانند چرخ حرکت می کند. هنگامیکه ربات به منطقه مورد نظر می رسد بطور ایمن به بافت مذکور می چسبد. ربات بعد از متصل شدن و حذف میدان مغناطیسی می تواند با جریان شدید خون روبرو شود. سطح ربات ساختاری دارد که شبیه سلول های قرمز خون است. پژوهشگران چینی گلبول های قرمز طبیعی را به وزیکول های کوچک(ریز کیسه یک حباب درون یا بیرون سلول ) شکستند و با جذب الکترواستاتیکی به لایه ژل چسباندند. غشای لایه گلبول قرمز خون که به سطح میکروربات چسبیده، نه فقط زیست سازگاری ماشین کوچک را ارتقا می دهد، بلکه به اجتناب از حملات ایمنی کمک می نماید و سطح را صاف تر می کند و مقاومت را از بین می برد. لی در این زمینه می گوید: آزمایش ها در ورید گردن یک خرگوش نشان داد ربات مذکور هنگام دستکاری میدان مغناطیسی خارجی می تواند در مقابل جریان خونی با سرعت ۲.۱ سانتیمتر بر ثانیه حرکت نماید.

منبع: