به گزارش ربات کشاورز، داده های شرکت کنترل کیفیت هوای تهران نشان داده است که طی سال ۱۴۰۲ تهرانی ها ۱۰ روز هوای «پاک» و ۱۲ روز هوای «ناسالم» تنفس کردند.
به گزارش ربات کشاورز به نقل از ایسنا از آغاز سال ۱۴۰۲ تا پایان اسفندماه ۱۰ روز هوای پاک، ۲۳۶ روز هوای قابل قبول، ۱۰۷ روز هوای ناسالم برای گروههای حساس و ۱۲ هوای ناسالم ثبت شده است.
آلوده ترین روز ثبت شده طی سال قبل ۵ شهریور با شاخص ۱۶۵ و پاک ترین روز۱۲ فروردین با شاخص ۴۰ بود.
آلاینده شاخص دراین مدت ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون بود که ۹۸ روز هوای پایتخت را آلوده کرده بود.
سال ۱۴۰۱ هوا طی سه روز پاک، ۱۹۲ روز قابل قبول، ۱۳۲ روز ناسالم برای گروههای حساس و ۳۴ روز ناسالم و دو روز خطرناک بود. بیشترین شاخص آلودگی ۴ خردادماه با شاخص ۴۳۵ بود. ۱۵ بهمن ماه هم با شاخص ۴۷ به ثبت رسید.
طی این ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون آلاینده شاخص بود، بگونه ای که ۱۳۳ روز هوای پایتخت را آلوده کرد.
سال ۱۴۰۰ تعداد روزهای پاک کمتر و تعداد روزهای قابل قبول بیشتر بود، بگونه ای که دو روزهوای پاک، ۲۴۹ روز قابل قبول، ۱۰۸ روز ناسالم برای گروههای حساس و شش روز ناسالم بود.
طی این مدت اول آذرماه با شاخص ۱۶۵ آلوده ترین روز و اول فروردین با شاخص ۴۸ پاک ترین روز به ثبت رسید. طی این سال هم ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون با ۹۵ روز، آلاینده شاخص بود.
ذرات معلق کمتر از ۲.۵ میکرون چیست؟
بر اساس مطالعات و تحقیقات دانشمندان، برای هر آلاینده یک حد مجاز تعریف می شود. ذرات معلق کمتر از ۲.۵ آلاینده شاخص هوای تهران در ایام سرد پایتخت است. این آلاینده دارای قطر ۲.۵ میکرون و یا کمتر هستند که حدودا یک سی ام قطر موی انسان است و بعنوان ذرات ریز (fine) هم شناخته می شوند. ترکیب شیمیایی ذرات بسته به محل، زمان و آب و هوا متفاوت می باشد و منابع انتشار آن شامل انواع فعالیتهای احتراقی (وسایل نقلیه موتوری، نیروگاهی، سوزاندن چوب، و غیره) و فرایندهای صنعتی خاص می شود. این ذرات هم به صورت مستقیم ساطع می شوند و هم به شکل آلاینده ثانویه در جو شکل می گیرند.
به طور کلی عمده ترین منابع انتشار ذرات معلق هم احتراق سوخت مانند سوزاندن زغال سنگ و چوب، خودرو های دیزلی فاقد فیلتر دوده، فرایندهای صنعتی و کشاورزی و انتشار از خودرو ها است. ذرات معلق عمدتا در ماه های سرد سال کیفیت هوا را تحت تأثیر قرار می دهند. مطالعات علمی مختلف در رابطه با ذرات معلق نشان داده است که قرار گرفتن در معرض این آلاینده سبب بروز مشکلات زیادی می شود. مرگ زودرس در مبتلایان به بیماری های قلبی و ریوی، بروز حملات قلبی غیرکشنده، ضربات قلب نامرتب، مبتلا شدن به سرطان ریه، تشدید آسم، کاهش عملکرد ریه و افزایش علایم تنفسی مشکلاتی است که آلودگی هوا برای سلامت انسان بوجود می آورد.
اعداد و رنگ های شاخص کیفیت هوا
شاخص کیفیت هوا (AQI) به پنج دسته اصلی تقسیم بندی می شود. بر طبق این تقسیم بندی از عدد صفر تا ۵۰ هوا پاک، از ۵۱ تا ۱۰۰ هوا قابل قبول یا متوسط، از ۱۰۱ تا ۱۵۰ هوا ناسالم برای گروههای حساس، از ۱۵۱ تا ۲۰۰ هوا ناسالم، از ۲۰۱ تا ۳۰۰ هوا بسیار ناسالم و از ۳۰۱ تا ۵۰۰ شرایط کیفی هوا خطرآفرین است.
گفتنی است در هوای پاک که با رنگ سبز نشان داده می شود، شرایط کیفیت هوا مناسب می باشد و خطری برای سلامت انسان ندارد. در هوای سالم که به رنگ زرد شناخته می شود، کیفیت هوا قابل قبول و غلظت آلاینده ها کمتر از حدی است که بر سلامت انسان تأثیر منفی داشته باشد اما در هوای ناسالم برای گروههای حساس که به رنگ نارنجی نشانه گذاری می شود، مقدار AQI بین ۱۰۱ تا ۱۵۰ قرار می گیرد که در نتیجه آن گروههای حساس اثرپذیری بیشتری از آلودگی هوا خواهند داشت.
در هوای ناسالم که به رنگ قرمز است، کلیه افراد جامعه در معرض مخاطرات ناشی از آلودگی هوا قرار می گیرند و حتی امکان دارد گروههای حساس گرفتار عوارض شدیدتری شوند. افزون بر این در هوای بسیار ناسالم که به رنگ بنفش نشان داده می شود و عدد AQI بین ۲۰۱ تا ۳۰۰ قرار می گیرد، احتمال بروز عوارض جدی برای سلامت افراد جامعه افزایش خواهد یافت.