محققان دانشگاه رایس هوستون از روش تازه ای برای جذب دی اکسیدکربن بهره گرفته اند که مبتنی بر استفاده از زباله های پلاستیکی است.
به گزارش ربات کشاورز به نقل از نیواطلس، دو مورد از بزرگ ترین مشکلات زیست محیطی بشریت، انبوه زباله های پلاستیکی غیرقابل استفاده و حجم زیادی از گاز دی اکسید کربن است که در جو منتشر می شود. حال فرایند جدیدی از اولی برای به دام انداختن و از بین بردن دومی استفاده می نماید.
این روش که هم اکنون توسط تیمی در دانشگاه رایس ابداع شده، تغییری در فرایند بازیافت پلاستیک موجود بر پایه پیرولیز است. پیرولیز مبتنی بر تجزیه حرارتی مواد در دماهای بالا در یک محیط غیرفعال از نظر شیمیایی است.
این روش با آسیاب شدن ضایعات پلاستیکی به صورت پودر شروع می شود، سپس مواد آسیاب شده با استات پتاسیم مخلوط می شود و سپس ترکیب نهایی در دمای ۶۰۰ درجه سانتیگراد به مدت ۴۵ دقیقه حرارت داده می شود. انجام این کار، پودر پلاستیک را به ذرات جاذب و دارای منافذ نانومقیاس تبدیل می کند که برای به دام انداختن مولکول های دی اکسید کربن موجود در هوا بسیار مؤثر است.
هر ذره می تواند در دمای اتاق به صورت نامحدود حداکثر ۱۸ درصد از وزن خویش را برای ذخیره سازی دی اکسیدکربن به کار بگیرد. با این وجود، هنگامی که ذرات مذکور تا حدود ۷۵ درجه سانتیگراد گرم می شوند، دی اکسید کربن به دام افتاده را آزاد می کنند که از این روش میتوان برای تولید محصولاتی مانند سوخت یا مصالح ساختمانی استفاده نمود. سپس ذره جاذب را میتوان باردیگر مورد استفاده قرار داد، چونکه تقریباً ۹۰ درصد منافذ آن با آزاد شدن دی اکسیدکربن باردیگر باز می شوند.
در ابتدای تولید این ذرات یک محصول جانبی مومی شکل هم تولید می شود که می تواند در شوینده ها یا روان کننده ها استفاده گردد. مهم تر از همه آن است که در حالیکه بازیافت پلاستیک های رایج مانند پلی پروپیلن یا پلی اتیلن با چگالی بالا و پایین معمولا دشوار است، آنها برای تبدیل به ذرات جذب کننده دی اکسیدکربن ایده آل هستند.
دانشمندان تخمین می زنند که هزینه استفاده از این روش حدود ۲۱ دلار آمریکا به ازای هر تن دی اکسیدکربن است که رقم اندکی به حساب می آید. در فرایندهای رقیب از ترکیباتی به نام آمینه ها برای حذف دی اکسیدکربن از جریان های گاز طبیعی استفاده می شود که استفاده از آنها ۸۰ تا ۱۶۰ دلار در هر تن هزینه دارد.
منبع: ربات کشاورز