ترکیب دو روش برای درمان دیابت نوع دوم

به گزارش ربات کشاورز، محققان دانشگاه نانجیانگ طی یک پژوهش تلاش کردند با ترکیب دو روش دیابت نوع دوم را درمان کنند.
به گزارش ربات کشاورز به نقل از اینترستینگ انجینرینگ، دیابت نوع دوم وقتی در انسان ظهور می کند که پیکر شخص نتواند میزان قند را تنظیم کند. این بیماری به لطمه های شدیدی عصبی و رگ های خونی منجر می شود و بنا بر این تشخیص اولیه برای جلوگیری از آن ضرورت دارد. هرچند در حال حاضر هیچ درمانی برای دیابت نوع دوم وجود ندارد، تعدادی از محققان دانشگاه نانجیانگ در چین روشی نوین برای شناسایی دلیل این بیماری ابداع نموده اند. دیابت نوع دوم بطور معمول با مداخله انسولین( هورمون تنظیم کننده سطح قند خون) هم راه است و به مقاومت انسولین منجر می شود که در نهایت کبد، ماهیچه و سلول های چربی نسبت به این هورمون به خوبی واکنش نشان نمی دهند. تحقیقات پیشین حاکی از آنست که مقاومت انسولین توسط گونه های فعال اکسیژن (ROS) یا مولکول های ناپایدار تولید شده توسط میتوکندری در سلول های ما، ایجاد می شود. تولید بیش از اندازه ROS می تواند منجر به لطمه DNA، پروتئین و RNA و مرگ سلولی شود. پژوهشگران دسته ای از داروها به نام جداکننده های میتوکندری(mitochondrial uncouplers) را شناسایی کرده اند که تولید ROS را در منبع آن محدود می کند. این دستاور اهمیت زیادی دارد برای اینکه درمان های سنتی مبتنی بر آنتی اکسیدان فقط به مولکول های بی ثبات تشکیل شده را هدف بگیرد. یک روش دیگر برای کاهش تولید ROS مازاد شامل استفاده از نانوذرات پلاتینیوم بسیار ریز است که برای خاصیت های آنتی میکروبال و ضد سرطان و آنتی اکسیدانی خود مشهور هستند. با این وجود ذرات به سبب اندازه کوچک خود به سرعت از کبد پاک می شوند. پژوهشگران دانشگاه نانجیانگ این دو درمان را ترکیب کردند تا حساسیت به انسولین را احیا و دیابت نوع دوم را درمان کنند. برای این منظور آنها یک قالب را با ذرات پلاتین و لایه ای از سلیس پوشاندند تا نانوپوشش را توسعه دادند. پژوهشگران در پژوهش خود از یک مدل حیوانی استفاده کردند. آنها نانو پوشش را روی موش های مبتلا به دیابت آزمودند. نتایج آزمایش حاکی از آن بود که مواد مذکور بطور موثری به کبد می روند، محتوای چربی را کم می کنند، به طور معمول به عملکرد کبد کمک می کنند و در درمان مقاومت به انسولین امیدوارکننده هستند. پژوهشگران معتقدند این دستاورد تاثیر قابل توجهی در کاهش وقوع دیابت نوع دوم دارد.