توسط محققان کشور محقق شد؛ ساخت بیوموادی با قابلیت استفاده در ایمپلنت های قلبی-عروقی

ربات کشاورز: پژوهشگران دانشکده مهندسی پلیمر و رنگ دانشگاه صنعتی امیرکبیر موفق به ساخت بیوموادی با قابلیت استفاده در ایمپلنت های قلبی-عروقی شدند.
به گزارش ربات کشاورز به نقل از دانشگاه صنعتی امیرکبیر، هلما وکیلی دانش آموخته دانشگاه صنعتی امیرکبیر و مجری طرح «بررسی اثر همزمان دو جزء آبدوست و آبگریز روی خون سازگاری پوشش های هیبریدی پلی یورتانی» اظهار داشت: در حقیقت در این پژوهش با کارکرد روی شیمی سطح پوشش های پلیمری، موفق به ساخت بیوموادی خون سازگار با قابلیت استفاده در ایمپلنت های قلبی-عروقی مانند دریچه های قلبی، استنت های قلبی و بطور کلی بیومواد در تماس با قلب و عروق شدیم. وی اشاره کرد: فلزات به سبب داشتن خواص مکانیکی مناسب، می توانند بعنوان بیومواد در کاربردهای قلبی- عروقی مورد استفاده قرار گیرند. اما متاسفانه در اغلب استنت های فلزی بدون پوشش، ایجاد لخته و ضخیم شدن دیواره عروق گزارش شده است. این محقق افزود: پوشش دهی فلزات می تواند خواص سطحی آنها را تا حد قابل توجهی بهبود بخشد. پلیمرهای خون سازگار می توانند بعنوان پوشش بیومواد استفاده شده و مانع جذب پروتئین و تشکیل لخته شوند. وی افزود: در بین این پلیمرها، پلی یورتان ها به سبب خواص مکانیکی عالی و چسبندگی مناسب به زیرآیند مورد توجه واقع شده اند. در این پژوهش با تغییر شیمی سطح پلی یورتان، میزان زیست سازگاری و خون سازگاری آن به شدت افزایش پیدا کرد. وی با اعلان اینکه در این پروژه استفاده از اجزای آبدوست و آبگریز سبب تغییر خاصیت های سطحی پلی-یورتان و ایجاد یک سطح منحصر به فرد شده و موجبات ارتقای مرزهای دانش را در زمینه ساخت بیوپلیمرهای زیست سازگار و خون سازگار فراهم می آورد، بیان کرد:. به عبارت دیگر حضور نانو مواد آلی- معدنی POSS به همراه پلیمر آبدوست پلی اتیلن گلایکول میزان زیست-سازگاری را از ۴۵درصد به ۱۵۰ درصد رسانده و سبب افزایش قابل توجه حیات سلول ها و رشد و تکثیر آنها می شود. فارغ التحصیل دانشگاه صنعتی امیرکبیر افزود: از جانب دیگر، میزان تخریب گلبول های قرمز خون از ۲.۵درصد به صفر می رسد و میزان پلاکت های چسبیده به سطح و جذب پروتئین فیبرینوژن روی سطح که از عوامل اصلی تشکیل لخته هستند نیز به شدت کاهش پیدا می کند. بگفته دکتر وکیلی طبق نتایج به دست آمده، پلیمرهای تولید شده پتانسیل بالایی در زمینه کاربردهای قلبی- عروقی دارند. وی با اشاره به مشکلات این طرح اظهار داشت: متاسفانه عدم امکان تامین مواد شیمیایی اولیه پژوهش به سبب تحریم ها گریبانگیر خیلی از پژوهشگرانی است که در داخل کشور کار می کنند. وی با اشاره به روند این طرح اظهار داشت: پلیمر سنتز شده با این فرمولاسیون خاص برای نخستین بار توسط این تیم تحقیقاتی ساخته شد که مسلما دست یابی به فرمولاسیون مناسب از سختی های ابتدای کار بود که با تلاش و پشتکار فراوان حل شد. وی با اشاره به برخی کاربردهای این طرح اظهار داشت: پلیمرهای تولید شده در وسایل در تماس با خون، مانند کتترها، استنت ها، پیوندهای عروقی، دریچه های قلبی، غشاهای اکسیژن رسانی و… قابل استفاده هستند. محقق دانشگاه صنعتی امیرکبیر با اعلان اینکه فاز مطالعاتی، آزمایشگاهی و شبیه سازی دینامیک مولکولی این طرح پنج سال به طول انجامید، اظهار داشت: در نتیجه این پژوهش نشان داده شد ترکیب استراتژی های ضدانعقاد در یک ماده و حضور همزمان اجزای آبدوست و آبگریز نسبت به حالتی که هر کدام از این اجزا به تنهایی حضور دارند، می تواند سبب ایجاد یک سطح خون-سازگار و مقاوم به لخته شود که سبب نجات جان هزاران بیمار می شود. بگفته دکتر وکیلی، بهره گیری از دانش پلیمر در علم پزشکی گام بزرگی در حوزه بیومواد و سلامت انسان بشمار می رود. وی با اشاره به مزیت های رقابتی طرح اظهار داشت: بزرگترین مزیت طرح میزان بهبود قابل توجه خون-سازگاری در نتیجه تغییر شیمی سطح است. بهبود خواص مکانیکی و میزان جذب آب محدود را می توان از دیگر مزایای پلیمرهای تولید شده دانست. وی با اشاره به کاربردهای پروژه اظهار داشت: پلیمرهای تولید شده در حوزه پلیمرهای پزشکی در تماس با خون قرار گرفته و در کاربردهایی مانند استنت قلبی، کتتر، دریچه قلبی، پیوندهای عروقی و… قابل استفاده هستند. به گزارش ربات کشاورز به نقل از مهر، این طرح در قالب تز دکتری به راهنمایی دکتر محسن محسنی از دانشکده مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر و دکتر حسین قنبری از دانشکده تکنولوژی های جدید پزشکی دانشگاه تهران و تحت مشاوره دکتر حسام مکی و دکتر حسین یحیایی از دانشکده مهندسی پلیمر دانشگاه صنعتی امیرکبیر انجام شد. قسمتی از پژوهش نیز در دوره فرصت تحقیقاتی دکتر وکیلی در کشور اسپانیا انجام شده است.

منبع: