کاوشگر ناسا به فاصله ۱۴ و هشت دهم میلیارد مایلی زمین رسید

به گزارش ربات کشاورز، کاوشگر وویجر یک که در فاصله ۱۴.۸ میلیارد مایلی زمین قرار دارد به سمت تاریک فضای بین ستاره ها یا فضای اکتشاف نشده بین ستارگان درحرکت است. این طولانی ترین فاصله یک شی ساخت انسان تازمین است.
به گزارش ربات کشاورز به نقل از مهربه نقل از بیزینس اینسایدر، کاوشگر «وویجر یک» که در فاصله ۱۴.۸ میلیارد مایلی زمین قرار دارد به سمت تاریک فضای بین ستاره ها یا در واقع فضای اکتشاف نشده بین ستارگان در حرکت است. این طولانی ترین فاصله یک شی ساخت انسان تا زمین است. کاوشگرهای وویجر یک و ویاژر ۲ در سال ۱۹۷۷ میلادی با فاصله ۱۶ روز از یکدیگر به فضا پرتاب شدند. آنها طوری طراحی شده بودند تا طی ۵ سال مشتری، زحل، اورانوس، نپتون و قمرهای آنها را از نزدیک رصد کند. حالا ۴۵ سال از آغاز مأموریت آنها می گذرد و کاوشگر های مذکور با خروج از مرزهای تحت تأثیر خورشید به نام «مرز خورشید سپهر»(Heliopause) تاریخ ساز شده اند. هر دو فضاپیما همچنان از خارج منظومه شمسی داده به زمین ارسال می کنند و سفر کهکشانی آنها همچنان ادامه دارد. مهندسان بعنوان بخشی از تلاش مدیریت انرژی کاوشگرها در سالهای اخیر، سیستم های غیرفنی آنها مانند گرم کن های ابزارهای علمی را خاموش کرده اند تا بدین سان امکان فعالیت ابزارها تا ۲۰۳۰ میلادی را فراهم نمایند. بعد از آن کاوشگر توانایی ارتباط با زمین را از دست خواهند داد. با این وجود بعد از آنکه ناسا ابزارهای کاوشگرها را خاموش و مأموریت وویجر را پایان یافته، اعلام کرد، ابزارهای دوقلو همچنان در فضای بین ستاره ای شناور هستند. ناسا اعتقاد دارد وویجر یک ۳۰۰ سال بعد وارد ابر «اورت» (Oort ) می شوند. ابر اورت نام منطقه ای است که خیلی از دنباله دارها، سنگ ها و یخ هایی که در واقع در ارتباط با بقایای تولد منظومه شمسی میباشند از آن سرچشمه می گیرند. حدود ۳۰ هزار سال طول می کشد تا کاوشگر به نقطه پایان ابر برسد. البته این کاوشگرها مسیرهای مختلفی به اعماق فضا را در پیش گرفته اند. وویجر ۲ حالا در فاصله ۱۲.۳ میلیارد مایلی زمین است.